Ο Αντρέ Μισελέν μαζί με τον αδελφό του Εντουάρντ ίδρυσαν τη Michelin, που πρωτοπόρησε στον χώρο των ελαστικώνΣτις 16 Ιανουαρίου 1853 γεννιέται ο Αντρέ Μισελέν, στο Παρίσι, ο οποίος μαζί με τον κατά 6 χρόνια νεότερο αδελφό του, Εντουάρντ, ιδρύει το 1889 την εταιρεία ελαστικών Michelin.
Τα δύο αδέλφια διατηρούσαν μία επιχείρηση αγροτικών ειδών και εκείνη τη χρονιά αγόρασαν ένα εργοστάσιο καουτσούκ που ειδικευόταν σε προϊόντα για αγροτικό εξοπλισμό. Δύο χρόνια αργότερα η Michelin εξασφάλισε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το πρώτο αφαιρούμενο πνευματικό ελαστικό που χρησιμοποιήθηκε από τον Charles Terront για να κερδίσει τον πρώτο ποδηλατικό αγώνα μεγάλων αποστάσεων στον κόσμο, το 1891.
Το πρώτο ελαστικό Michelin χρειάστηκε 15 λεπτά για να αλλάξει, αλλά τον Ιούνιο του 1892 ο χρόνος είχε μειωθεί στα δύο λεπτά. Μέχρι το 1893, 10.000 ποδηλάτες είχαν τοποθετήσει ελαστικά Michelin.
Από τα ποδήλατα στα αυτοκίνητα
Για να δείξουν ότι τα αποσπώμενα πνευματικά ελαστικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία σε μηχανοκίνητα οχήματα, οι Μισελέν εξόπλισαν ένα αυτοκίνητο με τέτοια ελαστικά που συγκρατούνται στις ζάντες με μπουλόνια και το οδήγησαν στον αγώνα δρόμου Παρίσι-Μπορντό το 1895.
Τρία χρόνια αργότερα, γεννήθηκε και το «ανθρωπάκι της Michelin», μια λευκή φιγούρα που αποτελείται από ελαστικά.
Χρειάστηκε να περάσουν αρκετές δεκαετίες ακόμη, ώστε το 1946, να δημιουργήσει η Michelin το πρώτο ακτινωτό ελαστικό με χαλύβδινη ζώνη. Ο ατσάλινος ιμάντας αύξησε αισθητά την ανθεκτικότητα και τη διάρκεια ζωής του ελαστικού. Αξίζει να σημειωθεί πως ενώ η νέα τεχνολογία υιοθετήθηκε γρήγορα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ οι αυτοκινητοβιομηχανίες εμφανίστηκαν αρχικά πολύ επιφυλακτικές. Από τη δεκαετία του 1970 ωστόσο αυτός ο τύπος των ελαστικών έγινε ο κανόνας και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ο περίφημος οδηγός Μισελέν
To 1900 οι αδελφοί Μισελέν εξέδωσαν τον πρώτο οδηγό για τους οδηγούς αυτοκινήτων στη Γαλλία. Ο Οδηγός Μισελέν στην πρώτη του μορφή περιελάμβανε χάρτες, οδηγίες αντικατάστασης ελαστικών και πληροφορίες για αξιοθέατα, ξενοδοχεία και εστιατόρια. Τον διέθεταν δωρεάν στα πρατήρια ανά τη χώρα. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο οδηγός εστίασε στα καλά εστιατόρια, περιλαμβάνοντας κριτικές γευσιγνωστών, οι οποίοι και ξεχώριζαν τα καλύτερα με ένα αστέρι.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.