Οι πυρκαγιές και φέτος ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο και ακόμα δεν έχουμε μπει στον Αύγουστο. Το κυβερνητικό αφήγημα γνωστό: «Πλέον έχουμε περάσει στο στάδιο των μέγα-πυρκαγιών όπως ονομάζονται.
Τεράστιες φωτιές ανεξέλεγκτες, που καίνε τα πάντα στο πέρασμά τους. Σαρώνουν σπίτια, αγροκτήματα, χωράφια, αποθήκες, δρόμους, σπίτια».
Η εύκολη πιπίλα των υπευθύνων είναι ότι για όλα ευθύνεται η κλιματική κρίση. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, που συμπαρασύρει στο πέρασμά της τα πάντα.
Είναι όμως έτσι; Μπορεί οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι – με πρώτο τον πρωθυπουργό – να υπερηφανεύονται για τις… επιτυχίες τους (για τη μηδενική απώλεια ανθρωπίνων ζωών δηλαδή), ωστόσο η πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλή.
Το γεγονός είναι ότι για ακόμα ένα καλοκαίρι η χώρα καίγεται από άκρη σε άκρη, δηλαδή από τον Έβρο έως το Ρέθυμνο και από τη Λευκάδα έως τη Λέσβο, με τους πυροσβέστες, τους εθελοντές και τους κατοίκους να υπερβάλλουν εαυτόν για να σώσουν τα σπίτια τους, τα ζώα τους, το πράσινο που τους περιβάλλει, πριν όλα αυτά γίνουν αποκαΐδια υπό τους ήχους τους «112» που καλεί άρον – άρον για εκκένωση.
Στάχτη η Δαδιά
Στη Δαδιά, για παράδειγμα, σε ένα δάσος απαράμιλλης ομορφιάς, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές υπολογίζεται ότι είχαν γίνει στάχτη πάνω από 20.000 στρέμματα, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι αφορά το μοναδικής ομορφιάς και υψηλής σημασίας για το οικοσύστημα Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς. Μάλιστα, η φωτιά είχε φτάσει πλέον και στη λεγόμενη ζώνη Α1, δηλαδή στον στενό πυρήνα προστασίας του δάσους.
Σύμφωνα με επίσημη διαρροή του Μεγάρου Μαξίμου, το μεσημέρι της Δευτέρας «όλος ο σχεδιασμός και η προσπάθεια των πυροσβεστικών δυνάμεων επικεντρώνεται κυρίως στο δύσκολο νοτιοδυτικό μέτωπο».
Κανείς όμως από το κυβερνητικό στρατόπεδο δεν κάνει την παραμικρή νύξη για την ανυπαρξία αντιπυρικού σχεδιασμού και τις μεγάλες παραλείψεις που βγαίνουν τώρα στην «επιφάνεια», κατόπιν εορτής.
Ελλιπής προετοιμασία
Και όχι μόνο στη Δαδιά. Στους εθνικούς δρυμούς όλης της χώρας, στα περιαστικά δάση, είναι φανερή η πλήρης απουσία δρόμων εντός των δασών ώστε να είναι εφικτή η πρόσβαση των πυροσβεστικών. Όμοια εμφανές είναι και το θέμα των ελλιπών αντιπυρικών ζωνών, τις οποίες σπεύδουν να φτιάξουν τώρα, με τη συνδρομή και του στρατού.
Δεν είναι το μόνο λάθος. Έχει καταγγελθεί χωρίς να διαψευστεί ότι «υπάρχουν διαμαρτυρίες από στελέχη της πυροσβεστικής για το γεγονός ότι οι αποφάσεις για την κατανομή των πυροσβεστικών αεροπλάνων δεν πάρθηκαν από τους αρμόδιους αξιωματικούς αλλά από την πολιτική ηγεσία, οδηγώντας σε επιχειρησιακά λάθη».
Η ίδια η Ένωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος επανειλημμένως έχει κάνει αναφορά στους πυροσβέστες που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος, ενώ έχει επισημάνει, μεταξύ άλλων, ότι «έχει καταντήσει γραφικό να φωνάζουμε διαρκώς για τα αυτονόητα» ζητώντας:
μέσα ατομικής προστασίας,
ανανέωση του πυροσβεστικού στόλου,
άμεση συντήρηση του υπάρχοντος,
θεσμοθέτηση κανόνων υγείας και ασφάλειας.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν και οι μεγάλες ελλείψεις προσωπικού καθώς έχουν… αποψιλωθεί 1.500 θέσεις εργασίας στις δασικές υπηρεσίες, ενώ και από την πυροσβεστική – σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς – λείπουν πάνω από 3.000 πυροσβέστες.
Η έλλειψη οδικών αλλά και επαρκών εναέριων μέσων, η ανεπαρκής συντήρηση κατά τη διάρκεια του χειμώνα καθώς και η έλλειψη κονδυλίων που μαστίζουν την πυρόσβεση από την εποχή των μνημονίων συντελούν στις καταστροφές.
Ταυτόχρονα η σημαντική μείωση των κρατικών δαπανών σχετικά με την οργάνωση της δασοπροστασίας, η συρρίκνωση των υποδομών, η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπυρικής προστασίας με επίκεντρο την πρόληψη χειροτερεύουν την κατάσταση.
Είναι ενδεικτική μια περιγραφή ενός οδοιπορικού στο φημισμένο Φαράγγι της Σαμαριάς στην Κρήτη, όπως δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο τον Μάιο:
«Σε αρκετά σημεία στο Ξυλόσκαλο τα κάγκελα είναι κατεστραμμένα ή δεν υπάρχουν, ενώ σε ένα σημείο, ένα μέρος από το μονοπάτι έχει καταστραφεί (έχει παρασυρθεί) από την ορμή των υδάτων και τις κατολισθήσεις. Οι πυροσβεστικές φωλιές είναι εγκαταλελειμμένες και σε αθλία κατάσταση, ενώ παντελής είναι η έλλειψη πυροσβεστικής υπηρεσίας, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε ήδη στην αρχή του καλοκαιριού, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Τα ξύλινα γεφυράκια, που είναι εγκατεστημένα σε αρκετά σημεία, κυρίως από το χωριό Σαμαριά και μέχρι το τέλος του φαραγγιού, είναι επικίνδυνα, καθότι είναι πολύ παλιά και στα περισσότερα από αυτά λείπουν αρκετές σανίδες».
Εάν αύριο, ξεσπάσει μια φωτιά εκεί θα φταίει πάλι η κλιματική κρίση;
Το ΦΕΚ της ντροπής
Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση, που τώρα… νοιάζεται για το μοναδικό δάσος της Δαδιάς, το 2021 είχε καταργήσει τον Φορέα Διαχείρισης Δασών και Προστατευόμενων Περιοχών και κατ’ επέκταση και τον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμμης – Σουφλίου.
Χαρακτηριστικά, με το ΦΕΚ Β’ 6191 της 23ης Δεκεμβρίου 2021 και ύστερα από σχετική απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας που ελήφθη την 6η και 7η Δεκεμβρίου 2021, έπαψαν να ισχύουν τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) σε επτά συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας.
Αυτές είναι οι εξής:
Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας.
Εθνικό Πάρκο Σχινιά, Μαραθώνα, Υμηττού και Νοτιοανατολικής Αττικής.
Δέλτα Έβρου και Σαμοθράκης.
Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου.
Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, Αγράφων, Κοιλάδας Αχελώου και Μετεώρων.
Εθνικός Δρυμός Ολύμπου.
Μέσα στις περιοχές, οι φορείς των οποίων καταργήθηκαν, βρίσκονται η Πάρνηθα, που κάηκε πέρσι τον Αύγουστο, ο Υμηττός και η Νοτιοανατολική Αττική, όπου εκδηλώθηκε πυρκαγιά τον Ιούνιο, αλλά και το δάσος της Δαδιάς στον Έβρο…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.