Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει για το πώς να γίνει κανείς ευτυχισμένος. Τόσες χιλιάδες χρόνια πάνω στη γη άλλωστε και ακόμα δεν το έχουμε λύσει. Μπορεί να τα πάμε και χειρότερα. Μπορεί όσο απομακρυνόμαστε από τη φύση και όσο γινόμαστε «εξυπνότεροι» να απομακρυνόμαστε και από την ευτυχία. Μπορεί και στη φύση να ήμασταν δυστυχισμένοι. Δεν θα μάθουμε ποτέ. Δεν έχει και καμία σημασία.
Για να μπήκατε σε αυτό το άρθρο είτε θα νιώθετε ευτυχισμένοι και θα θέλετε να επιβεβαιώσετε ότι κάτι κάνετε σωστά, είτε θα νιώθετε δυστυχισμένοι και θα θέλετε να διαβάσετε ακόμη μία φορά κάποιον να δίνει τα αόριστα μυστικά της ευτυχίας του.
Είτε δεν θα νιώθετε τίποτα από τα δύο, και θα το πατήσατε, όπως πατάμε κάτι που απλά πετάγεται στα feeds μας.
Οι περισσότεροι ευτυχισμένοι λοιπόν άνθρωποι σύμφωνα με αυτή τη γωνιά του ίντερνετ:
Δεν κυνηγάνε την ευτυχία
Όταν αναζητούμε την ευτυχία γινόμαστε δυστυχισμένοι. Γιατί αν λέμε στον εαυτό μας ότι ψάχνουμε την ευτυχία είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι είμαστε δυστυχισμένοι.
Το κυνήγι της ευτυχίας τονίζει την έλλειψή της.
Ζουν στον κόσμο τους
Φτιάχνουμε εμείς την πραγματικότητα που θέλουμε. Αν νιώθουμε συνδεδεμένοι με τους ανθρώπους γύρω μας, είναι πιο δύσκολο να αποξενωθούμε. Αν βλέπουμε τον εαυτό μας ως θύμα, δημιουργούμε αυτήν την πραγματικότητα και νιώθουμε τη θλίψη αυτής της πραγματικότητας.
Είναι πρόσχαροι
Οι πιο «ευτυχισμένοι» άνθρωποι σε καμία περίπτωση δεν έχουν ιδανική ζωή. Κανείς δεν έχει.
Ακόμη και οι άνθρωποι που ζηλεύεις, αντιμετωπίζουν πάρα πολλές δυσκολίες. Αυτό που έχουν οι ευτυχισμένοι άνθρωποι όμως, είναι ότι είναι πιο πρόσχαροι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι επικεντρώνονται στις δικές τους δυστυχίες και είναι μουντρούχοι με τους γύρω τους. Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι προσπαθούν να ανεβάζουν το ηθικό των συνανθρώπων τους.
Είναι φίλοι με τα σκοτάδια τους
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι έχουν αποδεχτεί τη φρίκη που κρύβεται στις σκοτεινές λεωφόρους του κόσμου γύρω μας. Δεν φορούν ένα ψεύτικο χαμόγελο ελπίζοντας και προσευχόμενοι τα άσχημα πράγματα να καλυφθούν όπως ένας κλόουν καλύπτει με μπογιά το πρόσωπό του.
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν έχουν αυταπάτες. Δέχονται. Μαθαίνουν να αγαπούν την πραγματικότητα γι’ αυτό που είναι.
Κάνουν ό,τι μπορούν για να αντιμετωπίσουν το κακό, αλλά δεν προσπαθούν να αλλάξουν τα πράγματα που είναι έξω από τον έλεγχό τους.
Είναι συμπονετικοί
Μπορούμε να βρούμε πράγματα που μας αρέσουν σε άλλους ανθρώπους. Μπορούμε να βρούμε λόγους να αγαπάμε τους άλλους. Πρέπει να ανοιχτούμε στην ανθρωπότητα και να περιμένουμε το καλύτερο από τους άλλους. Να βλέπουμε τον εαυτό μας στους άλλους.
Όταν κάνουμε το αντίθετο, γινόμαστε κουρασμένοι, πικραμένοι, και σφιχτοί με τους ανθρώπους και αποτυγχάνουμε να συνεργαστούμε μαζί τους και να νιώσουμε αμοιβαία χαρά.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.