«Το άρθρο 5 είναι το βασικό θεμέλιο όλων όσα κάνουμε σε ό,τι αφορά τη σχέση ασφαλείας μας με την Ελλάδα και το ΝΑΤΟ». Αυτό απάντησε ο απερχόμενος πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ όταν ρωτήθηκε, κατά τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» της Κυριακής, εάν το άρθρο 5 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ μπορεί να εφαρμοστεί «ακόμα και αν η απειλή προέρχεται από το εσωτερικό της Συμμαχίας» (κοινώς από την Τουρκία).
Τι λέει όμως το άρθρο 5, για το οποίο πολύς λόγος έχει γίνει στο παρελθόν;
«Τα Συμβαλλόμενα Μέρη συμφωνούν ότι ένοπλος επίθεση εναντίον ενός ή περισσοτέρων εξ αυτών στην Ευρώπη ή στη Βόρειο Αμερική θα θεωρηθεί επίθεση εναντίον όλων και, συνεπώς, συμφωνούν ότι, σε περίπτωση τέτοιας ένοπλης επίθεσης, καθένα από αυτά, ασκώντας το αναγνωριζόμενο από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής αυτοάμυνας, θα συνδράμει το Μέρος (ή τα Μέρη) που δέχεται την επίθεση, λαμβάνοντας άμεσα, τόσον ατομικώς όσον και από συμφώνου με άλλα Μέρη, εκείνα τα μέτρα που θεωρεί αναγκαία, περιλαμβανομένης της χρήσης ένοπλης βίας, για την αποκατάσταση και διατήρηση της ασφάλειας της περιοχής του Βορείου Ατλαντικού».
Όπως όμως πρόσφατα έχει πει, με αρκετά διπλωματική γλώσσα, ως πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνέντευξή του στο Athens Democracy Forum τον Σεπτέμβριο του 2021:
«Το ΝΑΤΟ δεν ήταν ποτέ πολύ “καθαρό” σε αυτό το θέμα. Δική μου υποχρέωση είναι να υπερασπιστώ την πατρίδα μου και να κάνω τις απαραίτητες συμμαχίες (σ.σ.: την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία), εκτός από τις συμφωνίες ασφαλείας που έχουμε ήδη συνάψει».
Όπως μάλιστα είχε υπενθυμίσει σε άρθρο του στην «Καθημερινή» τον Νοέμβριο του 2020 ο Στέφανος Μάνος:
«Τον Αύγουστο του 1974, το ΝΑΤΟ αποφάσισε ότι το Άρθρο 5 αφορά μόνον επιθέσεις που ένα μέλος θα δεχθεί από μη μέλος. Την παράδοξη αυτή ερμηνεία εξακολουθεί να δίνει και σήμερα αρνούμενο να προειδοποιήσει την Τουρκία ότι τυχόν επίθεσή της κατά της Ελλάδας θα ενεργοποιήσει το Άρθρο 5 της Συνθήκης εναντίον της. Διαβάστε με την ησυχία σας το Άρθρο 5 για να καταλάβετε την αυθαιρεσία των ισχυρών του ΝΑΤΟ.
Τον Αύγουστο του 1974, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αηδιασμένος με τη στάση του ΝΑΤΟ και υπό την πίεση της κοινής γνώμης, απέσυρε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. “Το ΝΑΤΟ δεν έχει επομένως λόγο ύπαρξης και δεν μπορεί να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο συνεστήθη, αφού δεν μπορεί να αποτρέψει τον πόλεμο μεταξύ δύο μελών του”. Επιστρέψαμε όμως, μετανιωμένοι, το 1980, με μερικές ζημιές έναντι της Τουρκίας».
Την απάντηση, συνεπώς, στο ερώτημα γιατί ο Πάιατ επικαλείται το εν λόγω άρθρο την ξέρει, προφανώς, μόνο ο ίδιος…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.