15η Πανελλαδική Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας (21 – 27 Μαρτίου 2022) Ι.Ο.ΑΣ. και Σ.Ε.Σ.
Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί της Α΄ και της Ε΄ Τάξης του 6ου Δημοτικού σχολείου Πύργου με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευγένειας στους Δρόμους και την Πανελλαδική Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας μας έστειλαν το κείμενο που ακολουθεί και μας ζήτησαν να το δημοσιεύσουμε.
Η Πανελλαδική Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας διοργανώνεται κάθε χρόνο στο τέλος Μαρτίου από το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ.) «Πάνος Μυλωνάς» και τον Σύλλογο Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων (Σ.Ε.Σ.). Υλοποιούνται δράσεις σε όλη την Ελλάδα, με σκοπό την ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των ανθρώπων σε θέματα Κυκλοφοριακής Αγωγής και με στόχο την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. Η 1η Εβδομάδα για την Οδική Ασφάλεια διοργανώθηκε το 2009 και από τότε πραγματοποιείται ανελλιπώς κάθε χρόνο.
Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευγένειας στους Δρόμους διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 22 Μαρτίου και προέκυψε από τη συνειδητοποίηση ότι τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα οφείλονται στην επιθετική οδική συμπεριφορά. Στόχος της Ημέρας είναι να γίνουν οι δρόμοι ένας χώρος αρμονίας και όχι μία αρένα επιθετικών συμπεριφορών. Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευγένειας στον Δρόμο ξεκίνησε αρχικά στη Γαλλία το 2001 και στη συνέχεια υιοθετήθηκε το 2008 από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλες οι Παγκόσμιες Ημέρες, Παγκόσμιες Εβδομάδες, Ευρωπαϊκές Ημέρες, Πανελλαδικές Εβδομάδες ή Ημέρες για την Οδική Ασφάλεια, έχουν στόχο να μας αφυπνίσουν, να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανθρώπινη ζωή έχει αξία και δεν πρέπει να τη «σπαταλάμε» στους δρόμους, βάφοντάς τους με το αίμα μας. Να συνειδητοποιήσουμε ότι κανένα παιδί δε θέλει να μείνει ορφανό. Κανένας γονιός δε θέλει να χάσει το παιδί του. Καθημερινά «χάνουμε» 3.500 παγκοσμίως και 5 ανθρώπους στην πατρίδα μας.
Αλήθεια, στην πόλη μας, πώς τιμάμε τις Παγκόσμιες, Ευρωπαϊκές, Πανελλαδικές, Εβδομάδες ή Ημέρες για την Οδική Ασφάλεια; Τις «τιμάμε» άραγε, όπως κάνουμε καθημερινά, δείχνοντας το λάθος παράδειγμα στα παιδιά μας είτε ως φυσικοί είτε ως θεσμικοί γονείς; Και το κάνουμε μη δίνοντας προτεραιότητα στον πεζό, στον ποδηλάτη, στη μητέρα με το καροτσάκι, στον ηλικιωμένο; Μήπως τις τιμάμε παρκάροντας σε πλατείες, διαβάσεις πεζών, σε θέσεις ΑμεΑ ή πάνω σε πεζοδρόμια μην αφήνοντας περιθώριο να περάσει κάποιος, με κινητικό πρόβλημα ή μη; Μήπως όλα αυτά, όπως και η παράνομη κίνηση σε πεζόδρομους και πεζοδρόμια, αποτελούν μόνιμη εικόνα στο κέντρο της πόλης μας και όχι μόνο;
Στο σχολείο μαθαίνουμε τι σημαίνει πεζοδρόμιο. Στην καθημερινότητα όμως, βλέπουμε ότι το πεζοδρόμιο είναι χώρος μόνιμης ή προσωρινής στάθμευσης, μόνιμο γκαράζ, κήπος, κοτέτσι, προέκταση της οικοδομής, ιδιωτικός περιφραγμένος χώρος με απλή περίφραξη ή με μάντρες, καγκελόπορτες λες και είναι κάστρα.
Σε όλο το ζωικό βασίλειο οι γονείς εκπαιδεύουν τα παιδιά τους, να βρίσκουν τροφή, να προστατεύονται από κινδύνους, να σέβονται την ομάδα, να σέβονται την ιεραρχία. Όλα τα ζώα του είδους κάνουν το ίδιο. Οι φυσικοί και οι θεσμικοί γονείς κάνουν όλοι το σωστό. Εμείς οι άνθρωποι που είμαστε έλλογα όντα, στην πόλη μας, πώς εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας σε θέματα Κυκλοφοριακής Αγωγής; Τα εκπαιδεύουμε δείχνοντας το ΛΑΘΟΣ, περιμένοντας όμως από αυτά όταν πάρουν το πολυπόθητο δίπλωμα οδήγησης και πάρουν το τιμόνι στα χέρια τους να κάνουν το ΣΩΣΤΟ! Πώς είναι δυνατόν να συμβεί αυτό; Αυτά με τη σειρά τους, αντιγράφουν ότι βλέπουν και όταν έρθει η ώρα θα επαναλάβουν ακριβώς το ίδιο ΛΑΘΟΣ! Τα παιδιά έχουν ανάγκη από υγιή πρότυπα, για να τα αντιγράψουν, για να τα μιμηθούν.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.