Οι τελετές για την ταφή τους θα γίνουν στις 4 -12 στο Πουρνάρι και στις 12 του μηνός στην Αρχ. Ολυμπία
Μαρτυρίες από τις τραγικές στιγμές που βίωσαν πολεμιστές από την Ηλεία το 1974, οι οποίοι αναζήτησαν τους αγνοούμενους…
«Τελευταία πράξη του δράματος» μιας τραγωδίας που αποτελεί τεράστια πληγή για τη χώρα μας, θα παιχτεί στις αρχές Δεκεμβρίου στο δήμο Αρχ. Ολυμπίας, όπου μετά από 47 χρόνια θα επιστραφούν τα οστά δύο νέων παιδιών που χάθηκαν πρόωρα όσο και άδικα στην Κύπρο το 1974.
Πρόκειται για τον Δημήτρη Θανόπουλο του Ιωάννη και της Ρουμπίνης από το Πουρνάρι και τον Χαράλαμπο Καραγκούνη του Πέτρου και της Παναγιώτας από το Φλόκα, 21 ετών και οι δύο, οι οποίοι «έφυγαν» στο άνθος της ηλικίας τους από τουρκικά πυρά στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και για πέντε περίπου δεκαετίες ήταν αγνοούμενοι από συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς τους.
Ο Δημ. Θανόπουλος έχασε τη ζωή του στις 20 Ιουλίου, ενώ ο συμπολεμιστής του στην Κύπρο Χαρ. Καραγκούνης στις 18 Αυγούστου του 1974, μετά από λυσσαλέα μάχη που δόθηκε στο στρατόπεδο.
Οι τελετές για την ταφή των οστών των δύο παιδιών μέχρι πρότινος αγνοούμενων θα γίνουν, για τον δεκανέα Θανόπουλο το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου στο Πουρνάρι και για τον στρατιώτη Καραγκούνη στις 12 του ερχόμενου μηνός στην Αρχ. Ολυμπία, αφού πρώτα ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες για την «επιστροφή» τους, στις γενέτειρές τους.
Στα πλαίσια των συγκεκριμένων τελετών, ο δήμος Αρχ. Ολυμπίας θα προχωρήσει σε σχετική προετοιμασία τις επόμενες ημέρες, προκειμένου να δοθεί και η πρέπουσα λαμπρότητα για τους ανθρώπους που «έσβησαν» καλά-καλά πριν γνωρίσουν την ζωή, σε ένα πόλεμο που πέρα από τις εγκληματικές ευθύνες πολιτικών και άλλων προσώπων, υπάρχουν και πολλά ερωτηματικά για εκείνους που οδηγήθηκαν σαν «πρόβατα σε σφαγή…».
Τραγική φιγούρα στην ιστορία του αγνοούμενου στο Πουρνάρι είναι η υπερήλικη μητέρα του-τότε- 21χρονου, η οποία για 47 χρόνια δεν γνώριζε που βρισκόταν το παιδί της, του οποίου σύμφωνα με πληροφορίες έφερε τη φωτογραφία του σε κονκάρδα διαρκώς πάνω της…
Ακόμα αξίζει να αναφερθεί πως για τη μεταφορά των οστών των αδικοχαμένων νέων σε ειδικά κουτιά, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον συμπολεμιστές τους στην Κύπρο.
Ο πρόεδρος του Πουρναρίου
«Η ταφή του Δημήτρη Θανόπουλου θα γίνει στις 4 Δεκέμβρη, ημέρα Σάββατο στις 12 το μεσημέρι. Ο εκλιπών ήταν φαντάρος στην Κύπρο όταν ξέσπασε ο πόλεμος. Οι συγγενείς του θα πάνε στην Κύπρο στις 25 Δεκεμβρίου για να παραλάβουν τα οστά και να τα φέρουν με C 130 στην Αθήνα. Από το δήμο είπαν να στείλουν συνεργεία καθαρισμού για να σημαιοστολίσουν και να ασπρίσουν το χωριό και εν συνεχεία θα κάνει καφέ στο Πελόπιο. Εμείς σαν κοινότητα μπορούμε μετά όπως έχουμε κουβεντιάσει με το δήμο να κάνουμε μια προτομή σε ένα χώρο του σχολείου και να ονομάσουμε και την πλατεία που υπάρχει εκεί Δημητρίου Θανόπουλου, εν ενθέτω χρόνο. Είναι ο μοναδικός που χάθηκε στην Κύπρο από το χωριό μας, στο άνθος της ηλικίας του 21 ετών. Σίγουρα είναι τιμητικό για το χωριό γιατί ανακουφίζεται ότι βρέθηκε ο Δημήτρης επιτέλους και γυρίζει πίσω στον τόπο του. Για τους συγγενείς είναι μια ανακούφιση και κυρίως για τη μάνα που τόσα χρόνια έψαχνε το παιδί της και είχε ελπίδα ότι μπορεί να ζει. Θα ανακουφιστεί γιατί τουλάχιστον θα ξέρει ότι το παιδί της θα είναι στο Πουρνάρι» ανέφερε στην «ΠΡΩΤΗ» ο πρόεδρος της Τ.Κ. Πουρναρίου κ. Γιώργος Θανόπουλος.
Τραγική μαρτυρία πολεμιστή από το Σμίλα που πήγε να βρει τον Δ. Θανόπουλο
«Δεν τον είχαν ούτε σκοτωμένο,
αλλά ούτε και αγνοούμενο…»
Την τεράστια αγωνία των δικών του ανθρώπων, προκειμένου να μάθουν για την τύχη του Δημ. Θανόπουλου, έζησε ο επίσης πολεμιστής το 1974 στην Κύπρο Νικ. Ζώρας από το Σμίλα, ο οποίος με τη σειρά του βίωσε τραγικές στιγμές στον πόλεμο στο μαρτυρικό νησί.
Χαρακτηριστικά ο κ. Ζώρας μας διηγείται:
«Βρισκόταν σε άλλο λόχο το παιδί, αλλά μας είχε στείλει μια φωτογραφία ο εξάδελφός του ο Βασίλης που ήταν ψαράς, για να πάω να τον βρω. Πήγα εγώ με ένα άλλο παιδί από τη Βαρβάσαινα, στη χαράδρα σε ένα βουνό που έμεναν μέσα και ρωτήσαμε το διοικητή του λόχου του ο οποίος μας είπε δεν τον έχουμε ούτε σκοτωμένο ούτε αγνοούμενο. Μετά πήγαμε ξαναρωτήσαμε πάλι και μας είπαν ότι δεν έχει εμφανιστεί και είναι μέσα στους αγνοούμενους και όχι στους σκοτωμένους».
Ο κ. Ζώρας εξάλλου φέρνει στη μνήμη του τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε το καλοκαίρι του 1974:
«Εμείς φτάσαμε 19 Ιουλίου στην Κύπρο, στις 6 το βράδυ στο λιμάνι και στις 5 ώρα το πρωί άρχισε ο πόλεμος. Στην αρχή μας είπε ο διοικητής παιδιά οι Τούρκοι θέλουν να μας χτυπήσουν αλλά δε φοβόμαστε και εμείς σαν νέοι είπαμε ότι θα μας κάνουν καψώνια, γιατί δεν πιστεύαμε ότι θα πάμε για πόλεμο. Το πρωί μας βγάλανε σε μια εκκλησία που λεγόταν Άγιος Γεώργιος και τότε είδαμε τα αεροπλάνα που έπεσαν πάνω μας. Ξανάφυγαν, ξαναερχόντουσαν και την τρίτη φορά μας έριξαν. Από εκεί καταλάβαμε ότι είχαμε πόλεμο.
Εκείνη τη στιγμή είχαμε πέσει σε χαράδρα όπου μας είχαν κλείσει οι Τούρκοι να μας χτυπήσουν, ενώ μετά μπήκαμε μέσα σε μια τάφρο και εκεί μας έριξαν και από 35 άτομα που είμαστε, μείναμε μόνο 7… Εγώ έμεινα 16 μήνες εκεί, αφού όταν τελείωσε ο πόλεμος ήταν να απολυθώ σε 17 ημέρες, αλλά μετά με έπιασε η εφεδρεία 4 μήνες όπως όλους, και μείναμε άλλες 120 ημέρες πίσω. Είμαστε μέσα στον πόλεμο και εγώ κινδύνεψα, όπως και τα παιδιά από τη Βαρβάσαινα και από το Χειμαδιό που είμαστε παρέα, αλλά γυρίσαμε και οι τρεις. Εγώ όταν απολύθηκα από φαντάρος και ήλθα στο σπίτι, όταν έβλεπα αεροπλάνο φοβόμουνα και κρυβόμουν, αφού είχαμε φοβία. Να μην ζήσει κανένας αυτά που τραβήξαμε που είμαστε τυχεροί και γλιτώσαμε…».
Πρόεδρος του Συνδέσμου Πολεμιστών και Τραυματιών Ν. Ηλείας Αθαν. Δασκόπουλος
«Τους δεχόμαστε σαν ήρωες»
Αναφορικά με την επιστροφή στα πάτρια εδάφη των οστών των δύο νέων παιδιών που σκοτώθηκαν στην Κύπρο, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Πολεμιστών και Τραυματιών Ν. Ηλείας κ. Αθαν. Δασκόπουλος, δήλωσε στην «ΠΡΩΤΗ»:
«Δεχόμαστε στα πάτρια εδάφη τους αείμνηστους συμπολεμιστές μας, ύστερα από 47 χρόνια, με μία λύπη που δεν είχαν έλθει νωρίτερα, παρά τους αγώνες που έχουν γίνει για γρήγορη αναγνώριση και επιστροφή στις οικογένειές τους. Με την ευλογία του Θεού, των οικογενειών και όλων ημών των συμπολεμιστών που πάντα βρισκόμαστε και αγωνιζόμαστε για την επιστροφή τους, ο Σύνδεσμος θα είναι κοντά τους, στις τελετές ταφής των οστών τους. Οι γενέτειρές τους θα τους υποδεχτούν με τιμές ηρώων, όπως τους αρμόζει και έχουν γραφτεί στο πάνθεον των ηρώων. Συγχρόνως και οι οικογένειές τους θα ησυχάσουν που θα επανέλθουν τα οστά τους στη γενέτειρά τους».
Να αναφερθεί εξάλλου ότι συνολικά αγνοούμενοι στην Κύπρο από την Ηλεία αρχικά ήταν 16 στρατιώτες και 1 εθελοντής, εκ των οποίων οι περισσότεροι έχουν «επιστρέψει» στους τόπους που γεννήθηκαν, ενώ σε εξέλιξη είναι οι ενέργειες και για τους εναπομείναντες νεκρούς.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.