Ατενίζοντας το μέλλον, το να αφήνεις κάποιο χώρο για βοήθεια και το να αναζητάς τη συντροφιά των άλλων είναι τα «κλειδιά» για να πορευθείς μόνος σου με αξιοπρέπεια.
Ο λόγος, για τους μοναχικούς άνδρες, οι περισσότεροι από τους οποίους αισθάνονται πολύ πιο μόνοι και πολύ πιο απομονωμένοι απ΄ό,τι συνήθως είναι πρόθυμοι να παραδεχθούν.
«Eίμαι μόνος ηλικίας 66 ετών διαζευγμένος χωρίς παιδιά και δεν έχω σκοπό να κάνω κάποια μονογαμική σχέση», αναφέρει χαρακτηριστικά ένας ψυχολόγος ο οποίος προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι κοινωνικά ενεργός και να αποβάλει το στίγμα του «μόνου και ηλικιωμένου» που προσπαθούν να του προσάψει η κοινωνία.
«Νιώθω πολύ ζωντανός στις καθημερινές μου δραστηριότητες και είμαι τόσο απασχολημένος όσο θέλω. Είναι αλήθεια όμως ότι είμαι υπαρξιακά αλλά και φαινομενικά μόνος σε αυτό το στάδιο της ζωής μου. Αυτή η μοναξιά ενέχει μοναδικούς κινδύνους για όσους είναι σαν και μένα. Εμείς οι άνδρες περιμένουμε συνήθως από τους άλλους να έρθουν να επικοινωνήσουν μαζί μας και να μας τραβήξουν σε κοινωνικές δραστηριότητες. Αυτή η στάση όμως ποτέ μα ποτέ δεν μπορεί να λειτουργήσει», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Είναι πραγματικά δύσκολο για τους άνδρες να είναι ευάλωτοι
Οι οδηγίες που συνήθως δίδονται για να δημιουργήσουν κοινωνικές επαφές ή για να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους μπορεί να είναι καλές, όμως δεν βοηθούν τις περισσότερες φορές. Υπάρχουν δε κάποιες εδραιωμένες αντιλήψεις:
– Οι μοναχικοί ηλικιωμένοι άνδρες μπορούν να πεθάνουν πέντε χρόνια νωρίτερα
– Οι άνδρες έχουν μάθει από νεαρή ηλικία ότι δεν πρέπει να παραδέχονται ποτέ την αδυναμία τους ή να ζητούν βοήθεια. Συνεπώς δεν το κάνουν.
– Εχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους ανεξάρτητα, διαφορετικά τους περιμένει η ταπείνωση.
– Είμαι άρρωστος; Εάν δεν αισθάνομαι καλύτερα αύριο, θα πάω σε κέντρο άμεσης φροντίδας.
– Εχω χαθεί; Δεν μπορεί να βρίσκομαι μακριά απότο σημείο που πηγαίνω. Δεν χρειάζομαι το GPS.
– Είμαι μόνος; Είμαι πολύ καλά.
Αυτός ο τύπος του παραδοσιακού αρσενικού κινείται σε επικίνδυνα εδάφη, ειδικά στη σημερινή πανδημία του κορωνοϊού, στη διάρκεια της οποίας οι περισσότεροι άνδρες αυτής της κατηγορίας αισθάνονται πιο μόνοι και πιο απομονωμένοι από ό,τι είναι πρόθυμοι να παραδεχθούν.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν κάποιες οδηγίες από τον χώρο των κοινωνικών επιστημών που ενδεχομένως να μπορούν να βοηθήσουν τους άνδρες να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις αυτές. Προτείνονται τρία επιτυχημένα βήματα:
1.Εφόσον είσαι υγιής, κάνε σχέδια.
Ορίστε έναν αξιόπιστο πληρεξούσιο για την υγειονομική περίθαλψη, καθώς και κάποιον πληρεξούσιο για τη διαχείριση νομικών και οικονομικών θεμάτων σε περίπτωση που υπάρξει ανάγκη.
Μελέτη του 2020 από το Northwestern Mutual αναφέρει ότι «γενικότερα οι άνδρες και οι γυναίκες ανύπαντροι είναι γενικά λιγότερο ικανοποιημένοι από τις οικονομικές τους συνθήκες από ό, τι οι παντρεμένοι Αμερικανοί. Περισσότεροι από τέσσερις στους 10 ανύπαντρους άνδρες και οι μισές από τις ανύπαντρες γυναίκες λένε ότι αισθάνονται άγχος για την προσωπική τους οικονομική ασφάλεια».
Καλό λοιπόν είναι να στηριχθείτε σε έναν επαγγελματία για να δημιουργήσετε ένα αξίοπιστο σχέδιο σχετικά με τη διαχείριση των χρημάτων και των οικονομικών σας πόρων, συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής περίθαλψης.
2. Επιδιώξτε κοινωνικές επαφές
Η κοινωνική επιστήμη μας λέει ότι υπάρχει μεγάλο όφελος στο να είμαστε κοινωνικοί όσο μεγαλώνουμε. Ο αντίκτυπος της κοινωνικής αποστασιοποίησης κατά τη διάρκεια της πανδημίας θα μελετηθεί για τα επόμενα χρόνια.
Ο ψυχολόγος John Cacioppo, στο βιβλίο του 2009 «Μοναξιά: Η ανθρώπινη φύση και η ανάγκη για κοινωνική σύνδεση», αναφέρει ότι η μοναξιά μπορεί να έχει δύο φορές μεγαλύτερο αντίκτυπο στον πρόωρο θάνατο από την παχυσαρκία. Οι άνδρες είναι γνωστό ότι περιμένουν από τους άλλους να επικοινωνήσουν και να τους ωθήσουν σε κοινωνικές δραστηριότητες. Μια τέτοια στάση όμως ποτέ μα ποτέ δεν λειτουργεί.
Όταν νοιώθεις μοναξιά και κάθεσαι και περιμένεις την πρόσκληση των άλλων, το αίσθημα αυτό προκαλεί απογοήτευση, απομόνωση, κυνισμό και περιφρόνηση. Η κοινωνική σύνδεση απαιτεί προσέγγιση και σκόπιμη μετάβαση προς επιθυμητές δραστηριότητες και ανθρώπους. Όταν οι δραστηριότητες είναι διασκεδαστικές και ουσιαστικές, οι περισσότεροι σε μία ομάδα θα συμμετάσχουν εξίσου, καθιστώντας ευκολότερη τη συλλογικότητα και τη συντροφικότητα.
Ενας άνδρας μόνος μεγάλης ηλικίας είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την κοινωνική του ζωή.
3. Απασχοληθείτε και μείνετε σωματικά δραστήριοι.
Ένας σημαντικός παράγοντας που οδηγεί στην απομόνωση και την ανεπιθύμητη γήρανση βρίσκεται στην απουσία προγράμματος. Ιδιαίτερα οι άνδρες συνηθίζουν να στηρίζονται στην ταυτότητα που τους παρέχει η εργασία. «Συνήθως, είμαστε γνωστοί για αυτό που κάνουμε. Η εργασιακή μας ταυτότητα παρέχει νόημα και λογοδοσία».
Μετά τη συνταξιοδότηση όμως, υπάρχουν νέοι προσωπικοί ορισμοί που ενισχύουν την αίσθηση του εαυτού μας καθώς γερνάμε. Γι΄αυτό και προσθέτουμε προγραμματισμένες δραστηριοτήτες που μας κάνουν πιο ζωτικούς, προσθέτουμε τακτική σωματική δραστηριότητα και κίνηση. Ερευνες επιβεβαιώνουν ότι όταν συνδυάζεται η σωματική άσκηση με τις κοινωνικές δραστηριότητες, ενισχύεται η συνολική ψυχολογική υγεία.
Κοιτάζοντας μπροστά, αφήνοντας χώρο για βοήθεια και αναζητώντας τη συντροφιά των άλλων είναι τα κλειδιά για να μπορεί να ζει κάποιος με αξιοπρέπεια. Μπορεί πράγματι να αντιμετωπίσει πλήρως τη μοναξιά που αντιμετωπίζει ένας άνδρας που γερνάει; Σίγουρα όχι, αλλά μπορεί να τον κρατήσει υπεύθυνο για το τι είναι διαχειρίσιμο καθώς μεγαλώνει.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.