Tο ημερολόγιο έδειχνε 20 Ιουλίου 1974 και πλησίαζε 05:30 το πρωί. Οι δυνάμεις του Αττίλα ξεκινούν την εισβολή τους στην Κύπρο.
«Ελληνικαί και κυπριακαί δυνάμεις αντιμετωπίζουν μετά γενναιότητος και πρωτοφανούς ενθουσιασμού την απρόκλητον επίθεσιν του τουρκικού σοβινισμού» ανέφερε μεταξύ άλλων το πολεμικό ανακοινωθέν.
Οι Έλληνες στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ και οι Ελληνοκύπριοι αντιστέκονται με όσα μέσα διαθέτουν. Όμως η μάχη είναι άνιση καθώς οι τουρκικές δυνάμεις είναι πολλαπλάσιες. Οι μάχες είναι άγριες. Οι τουρκικές δυνάμεις σκορπίζουν τον θάνατο, στο πέρασμά τους. «Εκεί άφησαν πολλά πτώματα και τραυματίες, τους οποίους αργότερα εκτέλεσαν εν ψυχρώ» περιγράφει Ελληνοκύπριος στρατιώτης μιλώντας σε δημοσιογράφους.
Είχε προηγηθεί το πραξικόπημα που προκάλεσε η χούντα των συνταγματαρχών στη Μεγαλόνησο με στόχο να απομακρύνουν τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο από την εξουσία.
«Έλληνες, επενέβη σήμερα η εθνική φρουρά δια να σταματήσει τον αδελφοκτόνο πόλεμο μεταξύ των Ελλήνων. Πάσα αντίσταση εις την νήσον έχει εκλείψει. Ο Μακάριος είναι νεκρός», ανέφερε μεταξύ άλλων το ανακοινωθέν του ραδιοφωνικού σταθμού της Λευκωσίας. Ο Μακάριος όμως έχει διαφύγει από τους πραξικοπηματίες και από έναν μικρό ραδιοφωνικό σταθμό καλεί τον κυπριακό λαό σε αντίσταση. «Ελληνικέ κυπριακέ λαέ. Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποιος ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος» τόνιζε στο ραδιοφωνικό του μήνυμα.
Η αναταραχή που ακολουθεί δίνει την ευκαιρία στους Τούρκους να προχωρήσουν στα σχέδια τους. Βαπτίζουν την επιχείρηση εισβολής «ανθρωπιστική» προφασιζόμενοι ότι κινδυνεύουν οι Τουρκοκύπριοι. «Πάμε στο νησί να φέρουμε την ειρήνη και όχι τον πόλεμο, θα φέρουμε την ειρήνη όχι μόνο στους Τουρκοκύπριους αλλά και στους Ελληνοκύπριους» σημείωνε ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπουλέτ Ετζεβίτ.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.