Κάθε Κυριακή που μιλάω μαζί σας, πιστέψτε με, νιώθω ότι αγγίζουμε τις καρδιές μας, γι ’αυτό και ονόμασα την εξομολόγηση μου «από καρδιάς»
Το να ακούς ένα θετικό σχόλιο είναι ότι καλλίτερο, αν φυσικά μπορείς να το
ακούσεις… Μυρίζεις το τριαντάφυλλο , αν φυσικά μπορείς να το μυρίσεις… Γεύεσαι μια φράουλα, αν φυσικά μπορείς να την γευθείς…
Υπάρχουν άνθρωποι σεμνοί στη ζωή μας Υπάρχουν άνθρωποι, που ο χειρότερος εχθρός τους δεν είναι ο καθρέφτης τους, αλλά ο διπλανός τους.
Υπάρχουν άνθρωποι που το μεγαλύτερο μάθημα ζωής από τον άνθρωπό
τους, τον φίλο τους, τον δάσκαλό τους το εκτιμούν αληθινά.
Υπάρχουν άνθρωποι, που δεν είχαν αγωνία να ακούν τον δάσκαλο και από αυτόν να παίρνουν το μεγαλύτερο μάθημα ζωής.
Υπάρχουν άνθρωποι αναιδείς, αγνώμονες που δεν σταματούν με τίποτα…
Υπάρχουν άνθρωποι που ξεχνούν το χθες, συνεχίζουν το σήμερα και ονειρεύονται το αύριο…
Υπάρχουν άνθρωποι που δείχνουν στην ζωή τους δύο πρόσωπα, αυτό που
φαίνεται και αυτό που είναι κρυμμένο μέσα τους…
Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας, που σε παγώνουν με την παρουσία τους και
νιώθεις το γιατί…
Τί γίνεται τελικά σ’ αυτή την μικρή – μεγάλη κοινωνία που ζούμε, βρε καλοί
μου άνθρωποι…
Στη ζωή μας, όλοι μας είμαστε εδώ και τίποτε δεν είναι εύκολο.
Κατακτήσαμε την αξιοπρέπειά μας, την εντιμότητά μας, με αρχές και πολλή δουλειά. Οι πόρτες των ανθρώπων αυτών ανοίγουν με προσπάθεια, πρωτοβουλία και δύναμη ψυχής, με αυταπάρνηση, με την εικόνα που καταθέτεις έντιμα χωρίς πονηριές και χρωματισμούς.
Καλοί μου άνθρωποι, πώς θα ανατρέψουμε αυτό το κλίμα, τι θα κάνουμε όταν έχουμε τα παιδιά μας και θέλουμε να έχουν πρότυπα ζωής;
Χαθήκαμε, έτσι νιώθω σαν μάνα. Όταν ήσαν μικρά τους λέγαμε παραμύθια, τώρα ζουν, βλέπουν, κρίνουν…Και κρίνουν χωρίς να μιλούν γιατί τα κρατούν μέσα τους, γιατί σέβονται τον ίδιο τους τον εαυτό… Θα σας πω ένα κινέζικο παραμύθι, που μου το είπε η καλή μου φίλη Γιούλη Ηλιοπούλου για το τέλος της εξομολόγησής μου, αφού άνοιξα την καρδιά μου για το ήθος και τη ηθική.
Κάποιος άρχοντας ρωτήθηκε από τον υπηρέτη του: «Βασιλιά μου ποιο λουλούδι, θα σου άρεσε να κρατήσεις και να το μυρίζεις, το τριαντάφυλλο ή τον κάκτο; Aμέσως ο Βασιλιάς απάντησε: «το τριαντάφυλλο φυσικά» και του απαντά ο υπηρέτης: «Λάθος βασιλιά μου, το τριαντάφυλλο μυρίζει και μαραίνεται, όμως ο κάκτος μένει για πάντα πράσινος, τον έχεις δίπλα σου να σε συντροφεύει γιατί είναι ανθεκτικός, πιστός και αιώνιος και βγάζει το καλύτερο λουλούδι που υπάρχει, έχοντας το πιο ωραίο άρωμα που κρατάει, περισσότερο από το τριαντάφυλλο…»
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.