Εδώ και χρόνια εκφράζεται όλο και εντονότερα η ανησυχία ότι δεν υπάρχει πρόοδος στην αντιμετώπιση των πιο βασικών από τα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα όπως είναι η κλιματική αλλαγή (υπερθέρμανση του πλανήτη) και οι συνέπειες της, η ρύπανση του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος, η μείωση των καλλιεργήσιμων και δασικών εκτάσεων, η διάβρωση των ακτών, η εξαφάνιση ζωικών και φυτικών ειδών…
Πλέον η περιβαλλοντική κρίση δεν αντιμετωπίζεται σαν υπερβολές μερίδας επιστημόνων και φυσιολατρών – περιβαλλοντιστών. Δεν αποτελούν «γραφικότητες» οι αγώνες όλων εκείνων που εδώ και δεκαετίες δρουν τοπικά αλλά σκέπτονται παγκόσμια…
Όλα τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας φιλοπεριβαλλοντικής αντίληψης σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη Γη… Κάτι που σήμερα συμβαίνει σε μια μακρινή χώρα αύριο είναι ικανό να επηρεάσει και την Ελλάδα!
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα της περιβαλλοντικής κρίσης που αφορούν και στην περιοχή μας…
-Η Ελλάδα καταναλώνει περίπου 600.000 τόνους πλαστικών τον χρόνο, αλλά ανακυκλώνει μόλις το 20%…
-Μέχρι το 2050 προβλέπεται ότι οι Ωκεανοί θα περιέχουν σε βάρος περισσότερα πλαστικά απορρίμματα απ` ότι ψάρια (!!!), σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις…
-Η διάβρωση στις ακτές της Ηλείας προχωρά με ασταμάτητο ρυθμό… σχεδόν όλος ο Κυπαρισσιακός κόλπος μέχρι το Κατάκολο, παρουσιάζει υψηλό ποσοστό διάβρωσης, ενώ πρόβλημα διάβρωσης έχει και η ακτογραμμή στη βόρεια Ηλεία.
-Ζητήματα όπως ο επαναπλημυρισμός στις πρ. λίμνες Μουριάς στον Πύργο και Αγουλινίτσας (Επιτάλιο) που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ανάχωμα στη διάβρωση των ακτών δεν προχωρούν…
-Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ακτές της Μεσογείου είναι –κυρίως- η μόλυνση των νερών, ο κίνδυνος εξαφάνισης ειδών από την πανίδα και την χλωρίδα, η υπεραλίευση και η δραματική αστικοποίηση του παράκτιου περιβάλλοντος.
-Το κλίμα δεν αλλάζει… έχει αλλάξει ήδη, πλήττοντας καλλιέργειες όπως πχ αυτή των κερασιών στην περιοχή του Λάλα! Τα προβλήματα που προκύπτουν από τα έντονα καιρικά φαινόμενα στο νομό Ηλείας είναι σταθερά αυξανόμενα τα τελευταία χρόνια.
-Η εφαρμογής πολιτικής αποκατάστασης περιβαλλοντικών δομών όπως τα στοιβαγμένα δέματα απορριμμάτων στο Ποτόκι του Πύργου καθυστερεί εδώ και χρόνια…
-Το επίπεδο πρόληψης για την πυροπροστασία των δασικών εκτάσεων είναι αμελητέο και όλοι περιμένουν τα εναέρια μέσα να κάνουν τη «δουλειά» ή να κοπάσει ο αέρας που φυσά όταν εκδηλώνονται πυρκαγιές…
– Το 2019 κάηκε η Στροφυλλιά. Μια περιοχή που (υποτίθεται πως) είναι το πλέον προστατευμένο πάρκο στην περιοχή.
-Προβληματισμός δημιουργείται για όσα ακούγονται περί τοποθέτησης ανεμογεννητριών στην περιοχή του ναού του Επικούρειου Απόλλωνα…
-Η ανακύκλωση «αγκομαχά»… αποτέλεσμα είναι ο όγκος των απορριμμάτων που πηγαίνει προς «θάψιμο» να μεγαλώνει, μικραίνοντας αντίστοιχα το χρόνο «ζωής» των εργοστασίων διαχείρισης απορριμμάτων…
Όπως –περίπου- όλοι συμφωνούν μοναδική λύση, προκειμένου να υπάρξει… θωράκιση και ανθεκτικότητα σε όλα τα παραπάνω είναι η υιοθέτηση ενός εναλλακτικού, βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης χωρίς αλόγιστη χρήση και υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος. Ένα μοντέλο που θα βασίζεται στην ορθολογική διαχείριση των πόρων χωρίς να υπονομεύεται η δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιούν τις ανάγκες τους στο διηνεκές.
Μια αποφασιστική, συνολική στροφή προς τον σεβασμό των άλλων ζωντανών ειδών, της ισορροπίας του κλίματος και των φυσικών οικοσυστημάτων και πόρων αποτελεί ανάγκη! Όχι σήμερα αλλά… χθες! Η σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον –χάρις και στην πανδημία του κορωνοιού- επανακαθορίζεται…
Ας συμβάλλουμε όλοι μας ώστε αυτή η σχέση να είναι όσο πιο στερεή γίνεται για ένα αειφορικό και βιώσιμο μέλλον…
Ας γίνει κατανοητό ότι καμία ανάπτυξη δεν θα υπάρξει χωρίς την προστασία του περιβάλλοντος
Ας αναλάβουμε δράση!
Λάμπρος Δημητρογιάννης (Αντιπεριφερειάρχης Ενέργειας, Περιβάλλοντος, Φυσικών, Πόρων και Χωροταξίας)
«Επιβάλλεται άμεση κινητοποίηση και ετοιμότητα όλων μας»
«Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος θα πρέπει να είναι κάθε ήμερα και όχι μόνο στις 5 Ιουνίου. Θα πρέπει, πλέον, να λειτουργούμε και να δρούμε με μια άλλη προσέγγιση.
Κι αυτό διότι οι περιβαλλοντικοί μας πόροι και το περιβαλλοντικό σύστημα στο οποίο ζούμε θα πρέπει, πλέον, να θεωρούνται κοινωνικοί πόροι.
Ενέργειες που στρέφονται κατά του φυσικού περιβάλλοντος στρέφονται και κατά της κοινωνικής μας δομής.
Οι προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε όπως η κλιματική αλλαγή επιβάλλει την άμεση κινητοποίηση όλων μας καθώς και την ετοιμότητα που πρέπει να διαθέτουμε όλοι, ιδίως για τις επερχόμενες γενιές.
Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κάθε ημέρα στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Κι αυτό αποδεικνύεται από τις δράσεις της Περιφέρειας».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.