Nησι (Μαληκι)
Nησί (Μαλήκι)/block-7
Νεα Ανδραβιδα Κυλληνης
Νέα Ανδραβίδα Κυλλήνης/block-1
Oι 70.000 ιοί RNA ταυτοποιήθηκαν με τη χρήση μιας μετα-γονιδιωματικής διαδικασίας, στην οποία οι επιστήμονες λαμβάνουν δείγματα από όλα τα γονιδιώματα που υπάρχουν στο περιβάλλον χωρίς να χρειάζεται να καλλιεργήσουν μεμονωμένους ιούς.
Ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη (AI) για να αποκαλύψουν 70.000 ιούς που ήταν προηγουμένως άγνωστοι στην επιστήμη, πολλοί από τους οποίους είναι ιδιόμορφοι και δεν θυμίζουν καθόλου γνωστά είδη σχολιάζει ο ιστότοπος Briefing Nature. Επισημαίνει ότι οι 70.000 ιοί RNA ταυτοποιήθηκαν με τη χρήση μιας μετα-γονιδιωματικής διαδικασίας, στην οποία οι επιστήμονες λαμβάνουν δείγματα από όλα τα γονιδιώματα που υπάρχουν στο περιβάλλον χωρίς να χρειάζεται να καλλιεργήσουν μεμονωμένους ιούς. Μια μέθοδος που καταδεικνύει τη δυνατότητα της τεχνητής νοημοσύνης να εξερευνήσει τη «σκοτεινή ύλη» του σύμπαντος του ιού RNA.
Οι ιοί είναι πανταχού παρόντες μικροοργανισμοί που μολύνουν ζώα, φυτά, ακόμη και βακτήρια, ωστόσο μόνο ένα μικρό κλάσμα έχει εντοπιστεί και περιγραφεί. Υπάρχει ουσιαστικά ένας «απύθμενος λάκκος» ιών προς ανακάλυψη, λέει ο Αρτέμ Μπαμπαγιάν ειδικός ιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο στον Καναδά. Ορισμένοι από αυτούς τους ιούς θα μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένειες στους ανθρώπους, πράγμα που σημαίνει ότι ο χαρακτηρισμός τους θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξήγηση μυστηριωδών ασθενειών. Σημειώνει δε ότι πολλοί από τους ιούς αυτούς είναι «παράξενοι» και ζουν σε αλυκές, υδροθερμικές οπές και άλλα ακραία περιβάλλοντα.
Προηγούμενες μελέτες έχουν χρησιμοποιήσει μηχανική εκμάθηση για την εύρεση νέων ιών στην αλληλουχία δεδομένων. Η πιο πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Cell, πηγαίνει αυτή τη διαδικασία ένα βήμα παραπέρα και τη χρησιμοποιεί για να εξετάσει τις δομές πρωτεΐνης.
Μάλιστα για τον λόγο αυτό το μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης (AI) ενσωματώνει ένα εργαλείο πρόβλεψης πρωτεΐνης, που ονομάζεται ESMFold, το οποίο αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Meta (πρώην Facebook). Ενα παρόμοιο σύστημα AI, το AlphaFold, αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Google DeepMind στο Λονδίνο, οι οποίοι κέρδισαν το φετινό Νόμπελ Χημείας.
Το Nature σημειώνει ακόμη ότι 2022, ο Μπαμπαγιάν και οι συνεργάτες του έψαξαν 5,7 εκατομμύρια γονιδιωματικά δείγματα που αρχειοθετήθηκαν σε δημόσια διαθέσιμες βάσεις δεδομένων και εντόπισαν σχεδόν 132.000 νέους ιούς RNA2. Και η επέκταση της δεξαμενής των γνωστών ιών διευκολύνει την εύρεση περισσότερων παρόμοιων ιών, λέει ο Μπαμπαγιάν τονίζοντας ότι: «Ξαφνικά μπορείς να δεις πράγματα που απλά δεν έβλεπες πριν».
Το άρθρο υπογραμμίζει ότι μια κοινή μέθοδος είναι να αναζητηθεί ένα τμήμα του γονιδιώματος που κωδικοποιεί μια βασική πρωτεΐνη που χρησιμοποιείται στην αντιγραφή του RNA, που ονομάζεται RNA-εξαρτώμενη πολυμεράση (RdRp). Αλλά, επισημαίνει το επιστημονικό άρθρο, η αλληλουχία που κωδικοποιεί αυτήν την πρωτεΐνη σε έναν ιό είναι πολύ διαφορετική από οποιαδήποτε γνωστή και έτσι οι ερευνητές δεν θα την αναγνωρίσουν.
Για τον λόγο αυτό ο εξελικτικός βιολόγος Σι Μανγκ από το Πανεπιστήμιο Σαν Γιατ Σεν της Σενζέν Sun Yat-sen και συν-συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Cell αναζήτησε ιούς που δεν είχαν αναγνωριστεί στο παρελθόν σε δημόσια διαθέσιμα γονιδιωματικά δείγματα.
Ειδικότερα η ομάδα του Μανγκ ανέπτυξε ένα μοντέλο, που ονομάζεται LucaProt, χρησιμοποιώντας την αρχιτεκτονική «μετασχηματιστή» που στηρίζει το ChatGPT και τροφοδότησε την αλληλουχία και τα δεδομένα πρόβλεψης πρωτεΐνης ESMFold. Στη συνέχεια εκπαίδευσαν το μοντέλο τους να αναγνωρίζει τους ιούς. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, εντόπισαν περίπου 160.000 ιούς RNA, συμπεριλαμβανομένων μερικών που βρέθηκαν σε ακραία περιβάλλοντα όπως θερμές πηγές, αλμυρές λίμνες και στον αέρα. Λίγο λιγότερο από τα μισά από αυτά δεν είχαν περιγραφεί πριν.
«Είναι μια πραγματικά πολλά υποσχόμενη προσέγγιση για την επέκταση της “ιοσφαίρας”», τόνισε η Τζάκι Μαχάρ, εξελικτική ιολόγος στο Αυστραλιανό Κέντρο Ετοιμότητας για Νόσους CSIRO στο Γκέλονγκ. Τόνισε μάλιστα ότι ο χαρακτηρισμός των ιών θα βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν την προέλευση των μικροβίων και το πώς εξελίχθηκαν σε διαφορετικούς ξενιστές.
Δημήτρης Φαναριώτης
Περίεργο και όμως αληθινό είναι το γεγονός ότι δικαστική απόφαση απαγορεύει να χτυπάνε οι καμπάνες της εκκλησίας σε συγκεκριμένες ώρες και επιβάλλει πρόστιμο για κάθε χτύπο τους!
Πιο συγκεκριμένα, το Μονομελές Πρωτοδικείου Σύρου αποφάνθηκε ότι δεν επιτρέπεται ο χτύπος καμπάνας εκκλησίας σε ώρες κοινής ησυχίας, ούτε για λατρευτικούς σκοπούς.
Στη Δικαιoσύνη προσέφυγε κάτοικος της Μήλου, το σπίτι της οποίας βρίσκεται δίπλα σε ενοριακό ναό και η οποία, όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, υποστήριξε ότι «εξαιτίας των εκπομπών ήχου το κωδωνοστασίου έχει υποστεί βλάβη η ψυχική της υγεία, με αποτέλεσμα να προσβάλλεται παράνομα η προσωπικότητά της», όπως αναφέρει το dikastiko.gr.
Όπως αποδείχτηκε, ο συγκεκριμένος ενοριακός ναός διατηρεί κωδωνοστάσιο στον Τριοβάσαλο Μήλου και «έχει ρυθμίσει με αυτοματοποιημένο τρόπο να χτυπούν οι καμπάνες ακόμα και τις ώρες κοινής ησυχίας, όχι μόνο για να ειδοποιούν τους πιστούς για τις τελούμενες ακολουθίες αλλά και για τη σήμανση ωρών και ημιώρων, σε τέτοια ένταση ώστε να εκπέμπονται θόρυβοι πέρα από τα ανεκτά όρια».
Η ενάγουσα προσκόμισε ιατρική βεβαίωση αποδεικνύοντας ότι ο θόρυβος της καμπάνας επιδεινώνει διαρκώς την υγεία της σε σημείο πια που δυσκολεύεται ακόμα και ουσιωδώς στην εκπλήρωση των εργασιακών της υποχρεώσεων ως ελεύθερης επαγγελματία.
Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, «η κατάσταση που δημιουργείται με τη χρήση της καμπάνας του ναού ως ρολογιού επιδεινώνει τα προβλήματα της υγείας της αιτούσας και δεν είναι υποχρεωμένη να το ανέχεται, ενώ η σύνδεση της καμπάνας με το ρολόι δεν εξυπηρετεί στην πραγματικότητα κανένα ουσιώδη σκοπό. Η λατρευτική αποστολή της καμπάνας είναι ένα καλεί τους πιστούς στη Θεία Λειτουργία, πράγμα που η αιτούσα δεν το αμφισβητεί καθόλου. Ζητάει να υποχρεωθεί προσωρινά η παύση του κωδωνοστασίου του ναού ως ρολογιού με παραγωγή ήχου και να επιτρέπεται χρήση του κωδωνοστασίου μόνο για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών και λειτουργικών αναγκών που προστατεύονται από άρθρο του Συντάγματος με εξαίρεση της ώρες κοινής ησυχίας. Η εξαίρεση αυτή δεν ισχύει για τις δεσποτικές και θεομητορικές εορτές».
Να τονιστεί ότι η ενάγουσα δεν ζήτησε την να απαγορευτεί η χρήση της καμπάνας για θρησκευτικούς και λατρευτικούς σκοπούς της εκκλησίας.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, «για κάθε παράνομο χτύπημα της καμπάνας, ο ιερός ναός θα καταβάλει στην αιτούσα ως χρηματική ποινή το ποσό των 200 ευρώ».
Από τις απαγορεύσεις εν ώρα κοινής ησυχίας το δικαστήριο εξαίρεσε τις εξής μεγάλες γιορτές: Περιτομή, Θεοφάνεια, Υπαπαντή, Βαΐων, Άγια Πάθη, Ανάσταση, Ανάληψη, Πεντηκοστή, Αγ. Πνεύματος, Μεταμόρφωση, Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, Χριστούγεννα, Ευαγγελισμός, Ζωοδόχος Πηγή, Κατάθεση της Τιμίας Εσθήτος της Θεοτόκου, Κοίμηση της Θεοτόκου, Κατάθεση της Τιμίας Ζώνης, Γέννηση της Θεοτόκου, Αγία Σκέπη της Θεοτόκου, Εισόδια της Θεοτόκου και Σύναξις της Θεοτόκου.
Ογδόντα τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν οι Έλληνες, αψηφώντας αριθμητικές αναλογίες και στρατηγικούς σχεδιασμούς ανηφόριζαν στο δρόμο του μεγαλείου, προασπίζοντας την εθνική τους αξιοπρέπεια και το δικαίωμα για εθνική κυριαρχία.
Ενωμένοι, οι Έλληνες, τιμούμε σήμερα το ηχηρό και αδιαπραγμάτευτο «ΟΧΙ» που κατέδειξε το ήθος και την αρετή ενός περήφανου λαού και που εξακολουθεί να εμπνέει, ως ιερή παρακαταθήκη, όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους.
Τιμούμε την ανδρεία και τη φιλοπατρία των γενναίων εκείνων Ελλήνων πατριωτών που, ανταποκρινόμενοι στο εθνικό χρέος, όρθωσαν, με υψηλό φρόνημα και ομοψυχία, το ανάστημά τους ενάντια στο σκοταδισμό και την καταπίεση του φασισμού, σε έναν αγώνα άνισο προασπίζοντας τα ιδανικά της ελευθερίας.
Το «ΟΧΙ» είναι το μέγιστο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας των Ελλήνων. Είναι σταθμός με βαθύ νόημα γιατί θα συμβολίζει αιώνια την πάλη του δίκαιου με το άδικο, την πάλη για την αρετή και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μπορεί ο χρόνος να κύλησε, παίρνοντας μαζί του τη γενιά των πρωταγωνιστών, αλλά η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει πάντα μια ζωντανή δύναμη κι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Είναι χρέος και καθήκον μας να θυμόμαστε τις θυσίες των προγόνων μας.
Συνδημότισσες και Συνδημότες,
Ας ανανεώσουμε την υπόσχεσή μας και ας παραμείνουμε όρθιοι στις επάλξεις για ελευθερία και πρόοδο.
Ας υψώσουμε όλοι την γαλανόλευκη!
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ-ΚΥΛΛΗΝΗΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
Του Περικλή Δ. Καπετανόπουλου- δημοσιογράφου & ιστορικού
Στις 28 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 84 χρόνια από την απρόκλητη επίθεση της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα το 1940. Οι πατεράδες και οι παππούδες μας, κλήθηκαν να πολεμήσουν τους εισβολείς στην πατρώα γη, και έκαναν πράξη την άρνηση του τότε πρωθυπουργού και δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, να επιστρέψει στον ιταλικό στρατό να καταλάβει στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους. Πολέμησαν και έδωσαν την πρώτη Νίκη κατά του Φασισμού, στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας, την ίδια ώρα που η Ευρώπη στέναζε κάτω από την γερμανική μπότα.
Το τίμημα σε αίμα που πλήρωσε ο ελληνικός στρατός ήταν 13.936 αξιωματικοί και στρατιώτες που έπεσαν στα πεδία των μαχών.
Από αυτούς 7.976 νεκροί έμειναν, άλλοι θαμμένοι, άλλοι άταφοι, πέρα από τα σύνορά μας, διάσπαρτοι στην Αλβανία, χωρίς να γνωρίζουμε μέχρι σήμερα πού έχουν ταφεί, ξεχασμένοι στο διάβα του χρόνου.
Ανάμεσα στους δεκάδες στρατιώτες, υπαξιωματικούς και αξιωματικούς που κλήθηκαν να πολεμήσουν από την Ανδραβίδα, δώδεκα έμειναν για πάντα εκεί πάνω. Το 1940 η Ανδραβίδα είχε 3.378 κατοίκους μαζί με το Μπάστα, εκ των οποίων 1.743 ήταν άνδρες. Η πλειοψηφία των πεσόντων, για τους οποίους έχουμε περισσότερα στοιχεία, είναι ηλικίας από 23 έως 29 ετών.
Για ορισμένους υπάρχουν στοιχεία στην Δ.Ι.Σ. Όμως μένει ακόμα να γίνει σημαντικό μέρος της έρευνας και καταχώρησης των νεκρών, από τις πλέον επίσημες πηγές που είναι τα επίσημα δελτία απωλειών του ΓΕΣ/ΔΙΜΣΠΡΟ.
Οι καταχωρημένοι στα αρχεία της Δ.Ι.Σ είναι:
1.Κοντάρης Χαρίλαος του Αθανασίου. Γεννήθηκε το 1915. Υπηρετούσε στο 8ο Σύνταγμα Πεζικού. Σκοτώθηκε στις 6 Απριλίου 1941 στο ύψωμα 1600.
2.Κωστόπουλος Μενέλαος του Γεωργίου. Γεννήθηκε το 1911. Υπηρετούσε στο 28ο Σύνταγμα Πεζικού. Σκοτώθηκε στο Μπούμπεσι στις 16 Μαρτίου 1941, κατά την Εαρινή επίθεση των Ιταλών.
3.Φραγκοπανάγος Γεώργιος του Διαμαντή. Γεννήθηκε το 1911. Υπηρετούσε στο 28ο Σύνταγμα Πεζικού. Σκοτώθηκε στις 13 Μαρτίου 1941 στη θέση Καΐτσα-Κιάφε Σοφιούτ, κατά την διάρκεια της Εαρινής επίθεσης των Ιταλών.
4.Αναστασόπουλος Αθανάσιος του Ηλία. Γεννήθηκε το 1917. Υπηρετούσε στο 12ο Σύνταγμα Πεζικού. Σκοτώθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1941 στο ύψωμα της Σκουτάρας.
5.Μουσερής Κωνσταντίνος του Βασιλείου. Γεννήθηκε το 1915. Υπηρετούσε στο 23ο Σύνταγμα Πεζικού. Σκοτώθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1940 στο ύψωμα 1211.
Στο Μνημείο του Ηρώου στην Ανδραβίδα αναγράφονται επίσης τα εξής ονόματα στρατιωτών που σκοτώθηκαν στον ΕλληνοΙταλικό Πόλεμο, αλλά δεν υπάρχουν στα επίσημα αρχεία του Στρατού.
1.Αναστασόπουλος Πέτρος του Χαρ.
2.Γότης Γεώργιος του Ι.
3.Κονταλής Νικόλαος του Ανδρ.
4.Κονταλής Πέτρος του Ι.
5.Κοντάρης Γεώργιος του Αθ.
6.Χαντζής Παναγιώτης του Ν.
Επίσης ο συγγραφέας Κων.Λούρμπας (πρώην δήμαρχος Γαστούνης), αναφέρει στο βιβλίο του «Ο Δήμος Μυρτουντίων και τα Λεχαινά», και τον Χαντζή Ανδρέα του Αριστείδη, ο οποίος σκοτώθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1940 στην Αλβανία, χωρίς περισσότερα στοιχεία.
Ο Περικλής Δ. Καπετανόπουλος είναι δημοσιογράφος & ιστορικός
Το ΟΧΙ του ελληνικού λαού γιόρτασε με τη δέουσα λαμπρότητα και ο δήμος Ανδραβίδας- Κυλλήνης.
Στα Λεχαινά, η δοξολογία τελέστηκε στο Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου ενώ μετά την κατάθεση στεφάνων ακολούθησε η παρέλαση των μαθητών όλων των σχολικών μονάδων της πόλης με την Φιλαρμονική Λεχαινών να δίνει τον τόνο. Μετά το πέρας της πραγματοποιήθηκε μικρή δεξίωση στο Δημαρχείο. Ο δήμαρχος Ανδραβίδας- Κυλλήνης κ. Γιάννης Λέντζας ευχήθηκε χρόνια πολλά στους συνδημότες του και σε όλους τους Ηλείους και τόνισε ότι «Ενωμένοι, οι Έλληνες, τιμούμε σήμερα το ηχηρό και αδιαπραγμάτευτο «ΟΧΙ» που κατέδειξε το ήθος και την αρετή ενός περήφανου λαού και που εξακολουθεί να εμπνέει, ως ιερή παρακαταθήκη, όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους. Το «ΟΧΙ» είναι το μέγιστο κατόρθωμα της ενότητας και αποφασιστικότητας των Ελλήνων. Μπορεί ο χρόνος να κύλησε, παίρνοντας μαζί του τη γενιά των πρωταγωνιστών, αλλά η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει πάντα μια ζωντανή δύναμη κι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Είναι χρέος και καθήκον μας να θυμόμαστε τις θυσίες των προγόνων μας.»
Αντίστοιχες εκδηλώσεις στην Ανδραβίδα αλλά και στη Βάρδα με την καθιερωμένη παρέλαση και στις δυο πόλεις.
Το διάβασμα στο σπίτι είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή ενός μαθητή. Καθημερινά, έχει να ανταπεξέλθει σε πλήθος υποχρεώσεων και εργασιών επιστρέφοντας από το σχολείο, κάτι που συχνά κάνει το παιδί να απογοητεύεται. Σε αυτή την περίπτωση, δύο είναι τα πιθανά ενδεχόμενα: Ή να παραιτηθεί από την προσπάθεια να διαβάσει και να είναι συνεπές στις σχολικές του υποχρεώσεις ή να στραφεί στους γονείς για βοήθεια.
Πόσο καλή ιδέα είναι, όμως, να συμβάλλουν οι γονείς στην ολοκλήρωση των σχολικών υποχρεώσεων του παιδιού στο σπίτι; Πρέπει να τα καθοδηγούν σε κάθε πρόβλημα ή πρέπει να τα αφήνουν να το αντιμετωπίσουν μόνα τους; Εκπαιδευτικοί και εμπειρογνώμονες έχουν ποικίλες απόψεις σχετικά με τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην επωφελή και την υπερβολική βοήθεια.
Σύμφωνα με τον Daniel Kebede, Γενικό Γραμματέα της βρετανικής Ένωσης Εκπαίδευσης (NEU), η υποστήριξη των παιδιών με το διάβασμα στο σπίτι μπορεί να είναι ωφέλιμη, αλλά μόνο όταν γίνεται με τον σωστό τρόπο. Οι γονείς των μικρότερων παιδιών μπορούν να τα βοηθήσουν να μάθουν πώς να διαβάζουν παραγωγικά και να τα ενθαρρύνουν να ανακαλύψουν μαθησιακές πηγές, όπως οι βιβλιοθήκες. Όταν τα παιδιά φτάσουν στο γυμνάσιο, όμως, η ανάπτυξη μιας ανεξάρτητης ρουτίνας μελέτης καθίσταται ζωτικής σημασίας. «Οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα κατάλληλα επίπεδα αυτοδιδασκαλίας ανάλογα με την ηλικία του παιδιού», λέει ο Kebede, «αλλά δεν θα πρέπει να κάνουν εκείνοι τις σχολικές εργασίες του παιδιού τους», τονίζει, προσθέτοντας ότι είναι σημαντικό να δημιουργηθούν συνήθειες που βοηθούν τα παιδιά να διαχειρίζονται μόνα τους τη μάθηση καθώς μεγαλώνουν.
Ο John Nichols, πρόεδρος του «The Tutors’ Association», συμφωνεί ότι ενώ η εργασία στο σπίτι είναι σημαντική ως εργαλείο εξάσκησης, όταν τα παιδιά «κολλάνε» σε κάτι και αδυνατούν να προχωρήσουν, τότε η βοήθεια είναι πολύτιμη. «Αν δεν καταλαβαίνουν πώς να προσεγγίσουν τις υποχρεώσεις τους, είναι πιο ωφέλιμο γι’ αυτά να πάρουν κάποια καθοδήγηση, παρά να παλεύουν χωρίς αποτέλεσμα», σημειώνει.
Ο ίδιος διευκρινίζει, ωστόσο, ότι αυτό δε σημαίνει πως πρέπει οι γονείς να «σερβίρουν» έτοιμες τις απαντήσεις στα παιδιά, αλλά να τα βοηθούν να θυμηθούν τι έχουν μάθει στην τάξη και πώς αυτό εφαρμόζεται στην εκάστοτε εργασία. «Ο στόχος θα πρέπει πάντα να είναι να τα βοηθήσουμε να κατανοήσουν τη διαδικασία, όχι απλώς να τελειώσουν την εργασία», εξηγεί.
Το επίπεδο της βοήθειας που παρέχει ένας γονέας μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το γνωστικό αντικείμενο. Μερικές φορές, η προσφορά άμεσων απαντήσεων μπορεί να βοηθήσει το παιδί να κατανοήσει τη μέθοδο ή την έννοια. Σε άλλες περιπτώσεις, το να κάνει τη δουλειά για λογαριασμό του εμποδίζει τη διαδικασία της μάθησης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το κλειδί για την αποτελεσματική βοήθεια στο σπίτι είναι ο μαθητής να διδαχθεί τελικά πώς να διεκπεραιώνει μόνος του τις σχολικές εργασίες στο σπίτι. Αυτό δε θα τον βοηθήσει μόνο να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του, αλλά προάγει επίσης την κριτική σκέψη και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, εφόδια πολύτιμα για όλη του τη ζωή.
Ένα ακόμη στοιχείο που επισημαίνει ως σημαντικό ο Nichols είναι η επικοινωνία σπιτιού – σχολείου. Αυτό σημαίνει πως εάν ένας γονέας βοηθά το παιδί του με το διάβασμα στο σπίτι, αυτό θα πρέπει να επικοινωνείται ανοιχτά στους δασκάλους του. «Είναι σημαντικό να είστε διαφανείς με το σχολείο, έτσι ώστε οι δάσκαλοι να μπορούν να εντοπίσουν πού οι μαθητές δυσκολεύονται και να παρέχουν πρόσθετη υποστήριξη αν χρειάζεται», τονίζει. Αυτό μπορεί να είναι τόσο απλό όσο η προσθήκη μιας σημείωσης στην εργασία ή η χρήση του σχολικού ημερολογίου, ώστε να υποδείξει ο γονιός πού χρειαζόταν βοήθεια το παιδί.
Πότε δεν πρέπει να βοηθήσετε
Ενώ υπάρχουν στιγμές που η βοήθεια είναι κατάλληλη, υπάρχουν επίσης περιπτώσεις που είναι καλύτερο να αφήσετε τα παιδιά να ολοκληρώσουν μόνα τους τις υποχρεώσεις τους. Για παράδειγμα, δεν είναι καλό οι γονείς να συμμετέχουν στις εργασίες που καθορίζουν τον τελικό βαθμό του μαθητή. «Οι εργασίες πρέπει να αντικατοπτρίζουν τις ικανότητες του ίδιου του μαθητή και η υπερβολική βοήθεια από τους γονείς μπορεί να υπονομεύσει την εγκυρότητα των προσόντων του», προειδοποιεί.
Ορισμένες φορές, το μόνο που χρειάζεται είναι μια μικρή ώθηση από τους γονείς ώστε το παιδί να ξεκινήσει την προσπάθεια. «Το να το ενθαρρύνει απλώς να προσπαθήσει είναι μερικές φορές η μισή μάχη», λέει ο Nichols.
Το σημαντικό είναι οι γονείς να μην εξελιχθούν σε «δεκανίκι» από το οποίο εξαρτάται το παιδί τους κάθε φορά που έχει εργασία για το σπίτι. «Αν ένα παιδί βασίζεται συστηματικά στους γονείς του για βοήθεια, είναι σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά», υπογραμμίζει ο Nichols.
Είναι, λοιπόν, σημαντικό να βρείτε μια ισορροπία. Η ενθάρρυνση και η υποστήριξη είναι το κλειδί, αλλά το να βοηθήσετε τα παιδιά να αναπτύξουν τις απαραίτητες δεξιότητες, ώστε να μαθαίνουν ανεξάρτητα θα τους χρησιμεύσει πολύ καλύτερα μακροπρόθεσμα. Η διαφανής επικοινωνία με τους δασκάλους και η γνώση του πότε να κάνετε πίσω είναι επίσης κρίσιμα συστατικά της αποτελεσματικής βοήθειας στο σπίτι.
Τελικά, ο στόχος είναι να ενδυναμώσετε τα παιδιά για να γίνουν αυτόνομοι και να έχουν αυτοπεποίθηση, ώστε να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις με ελάχιστη ή καθόλου βοήθεια.
Ανησυχητικά είναι τα στοιχεία για την αύξηση του διαδικτυακού τζόγου στην Ελλάδα, με τους ειδικούς να εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις. To ζήτημα απασχόλησε ιδιαίτερα τους συμμετέχοντες στη 12η Πανελλήνια Συνάντηση για τις εξαρτήσεις, όπου και παρουσιάστηκαν τα νεότερα δεδομένα που αφορούν στην αυξανόμενη δημοτικότητα του τζόγου, κυρίως του διαδικτυακού.
Σύμφωνα με την Επιτροπή Ελέγχου και Εποπτείας Παιγνίων (ΕΕΕΠ), το 2023 ξοδεύτηκαν στην Ελλάδα περίπου 36 δισεκατομμύρια ευρώ σε τυχερά παιχνίδια, ενώ 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ καταγράφηκαν στον παράνομο διαδικτυακό τζόγο. Η συνήθεια φαίνεται να εκτοξεύθηκε κυρίως κατά την περίοδο της πανδημίας, με τον κατ’ οίκον περιορισμό να στρέφει πολλούς σε αυτόν τον τρόπο διασκέδασης.
Η τάση είναι παγκόσμια, με τη στοιχηματική αγορά να σημειώνει εντυπωσιακή άνοδο. Ειδικότερα, ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης εκτιμάται στο 5,6% για τον συνολικό τζόγο και 11,8% για το διαδικτυακό στοίχημα έως το 2030. Στην Ελλάδα, ο τομέας του στοιχηματισμού κατέγραψε το 2023 αύξηση 23,35% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Αυτή η ραγδαία ανάπτυξη, όμως, υποδηλώνει κάτι πιο «σκοτεινό», αφού σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η διαταραχή στοιχηματικής συμπεριφοράς, γνωστή και ως εξάρτηση από τα τυχερά παιχνίδια, γίνεται όλο και πιο συχνή. Μελέτες δείχνουν, συγκεκριμένα, ότι σχεδόν το 46,2% των ενηλίκων και το 17,9% των εφήβων παγκοσμίως έχουν στοιχηματίσει τους τελευταίους 12 μήνες, με το 8,7% των ενηλίκων να βρίσκεται σε κίνδυνο ανάπτυξης προβληματικής συμπεριφοράς.
Ο τζόγος στην Ελλάδα
Στη χώρα μας, το 57,3% των πολιτών ανέφερε πως συμμετείχε σε κάποιο τυχερό παιχνίδι κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Μελέτες καταδεικνύουν ότι το 2,4% των παικτών παρουσιάζει προβληματική σχέση με τον τζόγο, ποσοστό που παραμένει σταθερό, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ΕΕΕΠ.
Αν και παραδοσιακά ο τζόγος θεωρείται κυρίως ανδρική δραστηριότητα, νέα δεδομένα δείχνουν ότι όλο και περισσότερες γυναίκες αντιμετωπίζουν προβλήματα εξάρτησης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο αριθμός των γυναικών που αναζητούν βοήθεια για εξάρτηση από τον τζόγο υπερδιπλασιάστηκε την τελευταία πενταετία. Παρ’ όλα αυτά, πολλές γυναίκες διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια λόγω του στίγματος που συνοδεύει τις συμπεριφορές εξάρτησης.
Άλλωστε, οι προβληματικές συμπεριφορές δεν αφορούν μόνο στην προσωπική ζωή των ατόμων, αλλά αλληλεπιδρούν και με τον επαγγελματικό χώρο. Η φύση της εργασίας, η απασχόληση σε βάρδιες και η οικονομική αστάθεια φαίνεται να συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εξάρτησης. Οι ειδικοί τονίζουν, παράλληλα, ότι ο χώρος στον οποίο διεξάγεται το στοίχημα, είτε διαδικτυακά, είτε σε φυσικούς χώρους όπως καζίνο, παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη προβληματικής συμπεριφοράς.
Η διαχείριση της εξάρτησης από τον τζόγο απαιτεί ολιστική προσέγγιση, με τη δημιουργία ενός πλαισίου που να υποστηρίζει τον παίκτη, προσφέροντας σαφή και έγκυρη ενημέρωση, ώστε να μπορούν οι παίκτες να λαμβάνουν συνειδητές αποφάσεις. Παρά τις προσπάθειες για υπεύθυνο παιχνίδι, υπάρχουν σοβαρές προκλήσεις, όπως η ανεξέλεγκτη διαφήμιση τυχερών παιχνιδιών, που συχνά προωθείται χωρίς επαρκή ρύθμιση.
Ο Πρόεδρος της ΕΕΕΠ, δρ. Δημήτριος Ντζανάτος, τόνισε ότι αν και υπάρχουν σημαντικά κανονιστικά πλαίσια για τον έλεγχο της αγοράς, η παράνομη δραστηριότητα, ιδίως στα διαδικτυακά τυχερά παιχνίδια, συνεχίζει να αποτελεί σημαντική απειλή. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Ντζανάτος ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός «Παρατηρητηρίου» για τον τζόγο, το οποίο θα αναλάβει να παρακολουθεί συνεχώς τις τάσεις και τα προβλήματα που αφορούν τον τζόγο στην Ελλάδα. Στόχος είναι η συνεργασία μεταξύ κρατικών φορέων, παρόχων τυχερών παιχνιδιών και επιστημονικών κοινοτήτων για την καταπολέμηση των εθισμών και την προστασία των ευάλωτων ομάδων.
Από τον Σεπτέμβριο του 1939, που ξέσπασε στην Ευρώπη ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, η ελληνική πολιτική ηγεσία παρακολουθούσε τις επιχειρήσεις το...